Prolog.

- Nie mogę w to uwierzyć. - wyszeptałam. Pomimo gwaru i głośnej muzyki w drugim pokoju wiedziałam, że chłopak świetnie mnie usłyszał. - Zamierzałeś mi kiedykolwiek powiedzieć ?

- Skarbie, sam o tym nie wiedziałem - Ethan zaczął się tłumaczyć, ale skutecznie mu to przerwałam.
- Nie mów tak do mnie ! - wydarłam sie na cały głos przez co kilka osób na mnie spojrzało, ale w tej chwili to nie to było istotne.

- Kocham Cię.

- Kochasz? Do prawdy? - pokręciłam głową z niedowierzaniem.

- Gdybyś mnie kochał, próbowałbyś coś zrobić. Cokolwiek. Przeciwstawić się.

- Cheryl... - powiedział, usiłując złapać mnie za rękę, jednak zwinnie ją wyrwałam.

- Nie, nie, już wystarczy. Nie chcę mieć z tobą nic więcej wspólnego. - dodałam, wymijając go i odchodząc w głąb pokoju. Patrzyłam na uśmiechnięte twarze imprezowiczów. Pomyśleć, że jeszcze kilka minut temu sama taka byłam.

Wzięłam ze stolika butelkę i kieliszek po kieliszku wypiłam całą. Potem film się urwał. 
***
 

No to tak. Ja czyli Patrycja razem z Sabiś postanowiłyśmy stworzyć coś razem. To COŚ czytać będziecie mogli właśnie tutaj. Mamy nadzieje że nasze opowiadanie wam się spodoba i będziecie tu częstymi gośćmi < 3